Τον τελευταίο καιρό έχουμε γίνει μάρτυρες μιας ιδιότυπης εξέγερσης που λαμβάνει χώρα στην Ουκρανία. Διάφορες ετερόκλητες ιδεολογικά ομάδες πολεμούν την κυβέρνηση και η χώρα φαντάζει ένα βήμα πριν τον εμφύλιο και τη διχοτόμηση. Μέσα σε όλα, ακούγονται και διαφορετικές απόψεις για το ποια θα πρέπει να είναι η στάση των Ουκρανών που αποσκοπούν σε μια ουσιώδη αλλαγή. Είναι γνωστό ότι η κυβέρνηση αποτελεί δεκανίκι του Πούτιν και της πολιτικής που ακολουθεί η Ρωσία, η οποία δεν είναι άλλη από την ανασύσταση της Ρωσικής αυτοκρατορίας, αυτή τη φορά όμως όχι εδαφικά και τυπικά αλλά με τον πλήρη οικονομικό και πολιτικό έλεγχο των χωρών της πρώην ΕΣΣΔ. Για την αντιπολίτευση από την άλλη μεριά υπάρχει έντονη φημολογία και ορισμένα στοιχεία ότι χρηματοδοτείται από τις Η.Π.Α και δηλώνει ότι επιθυμεί την ένταξη της χώρας στην Ε.Ε. και το NATO. Και εδώ προκύπτει το ερώτημα για το ποια στάση πρέπει να κρατήσει ο ουκρανικός λαός απέναντι στη συγκρούση συμφερόντων δύο καπιταλιστικών δυνάμεων. Με το να μείνει ο κόσμος στα σπίτια του ως φρόνημοι και νομοταγείς πολίτες το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν πρόκειται ποτέ να επέλθει αλλαγή. Έτσι απλά θα συνεχίσει να υπάρχει η δικτατορία Γιανουκόβιτς, η ανελευθερία και η καταστολή. Πρέπει αναμφίβολα ο κόσμος να συμμετάσχει στην εξέγερση, προσπαθώντας να πάρει την κατάσταση στα χέρια του και να μην αφήσει τους πολιτικούς να παίξουν στην πλάτη της εξέγερσης. Να δώσει μια πιο εθνικοεπαναστατική χροιά, σε αντίθεση με τις επιδιώξεις της αντιπολίτευσης και να αλλάξει το δίλημμα από "Ε.Ε ή Ρωσία" σε "προτεκτοράτο των εκάστοτε ιμπεριαλιστικών και καπιταλιστικών δυνάμεων ή αυτοδιαχειριζόμενο σύνολο και πραγματικά ανεξάρτητο έθνος". Η ουσία δεν βρίσκεται απλώς στην χάραξη εξωτερικής πολιτικής αλλά στην αμφισβήτηση της υπάρχουσας κρατικής δομής, η οποία είναι κοινή σε όλο τον πλανήτη και δείχνει για άλλη μια φορά το πραγματικό της πρόσωπο. Υποβιβάζει τον άνθρωπο σε πολίτη-υπήκοο και δε διστάζει να χρησιμοποιεί αλόγιστη βία ώστε να τον καταστέλει, όποτε αυτός (ανεξάρτητα από το αν συμφωνούμε ή διαφωνούμε) διεκδικεί τα αυτονόητα. Κλείνοντας, θέλω να πιστεύω ότι όλοι σεβόμαστε και θαυμάζουμε την αντικρατική αντίσταση των αγνών Ουκρανών και ελπίζω να μη χειραγωγηθούν και πέσουν θύμα της εκμετάλλευσης της εξίσου συστημικής με την κυβέρνηση, αντιπολίτευσης.
Δημήτρης Κ
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου