Ζώνη διαφυγής

Ζώνη διαφυγής
Όχι η Ιστορία, αλλά τα είδωλα είναι που κατέρρευσαν. Επιτέλους, μπορούμε να ανασάνουμε ελεύθερα και να χαρούμε τη νέα αρχή δίχως περιττά εμπόδια να μας φράζουν τη θέα.

Φυγή προς τα εμπρός

Φυγή προς τα εμπρός
Καθ' οδόν ανακαλύπτουμε, συνθέτουμε, προσδιορίζουμε και επαναπροσδιοριζόμαστε, δοκιμάζουμε και δοκιμαζόμαστε. γινόμαστε δημιουργοί δεδομένων και αξιών.

Το Αιώνιο Διάβα της Ζωής

Το Αιώνιο Διάβα της Ζωής
Τώρα εμείς δημιουργούμε τον Χάρτη και η Οδός είναι τα δικά μας βήματα. Εμείς θέτουμε τους οδοδείκτες για όσους θέλουν να ταξιδέψουν μαζί μας.

_

_

Περιοδικό "Μηδέν Τελεία": διαθέσιμα σε ψηφιακή μορφή τα πρώτα τέσσερα τεύχη μας

Από το 2011 και με συνέπεια, η διαχειριστική ομάδα του Exit Area εκδίδει το περιοδικό "Μηδέν Τελεία". Στα τέσσερα τεύχη του, προσπαθήσαμε και συνεχίζουμε να επιχειρούμε την υπέρβαση των στεγανών, με μια ξεχωριστή αρθρογραφία απέναντι στην ιδεολογική και πολιτική ορθότητα, ενάντια στο καταστροφικό δίπολο Δεξιάς και Αριστεράς, με κεντρικούς θεματικούς άξονες τον Φυλετισμό και την Αναρχία. Με τις τόσες δυσκολίες που συναντούμε καθημερινά, με τη δεδομένη κρίση που περνάει η έντυπη έκδοση, το περιοδικό μας στέκεται ακόμα όρθιο, και το πιο σημαντικό, στην ποιοτική βάση που έχουμε θέσει εξ' αρχής ως προαπαιτούμενο. Τρία χρόνια έπειτα από τη σύλληψη της ιδέας για ένα έντυπο διαφορετικό από κάθε αντίστοιχο που κυκλοφορούσε μέχρι τότε, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τους συντρόφους, φίλους και γενικότερα όσους μας γνώρισαν μέσω αυτού και στήριξαν την προσπάθειά μας. Ανακοινώνουμε με ιδιαίτερη χαρά ότι τα τεύχη #0, #1, #2 και #3 έχουν εξαντληθεί. Παρ' όλα αυτά, υπάρχει η δυνατότητα να τα διαβάσετε σε ψηφιακή μορφή.


Το νέο μας τεύχος, αναμένεται να κυκλοφορήσει σύντομα! Συνεχίζουμε μέσα από την έντυπή μας έκδοση να θέλουμε να κρατήσουμε όσο μπορούμε ζωντανό τον ρομαντισμό και τον ρεαλισμό του χειροπιαστού. Επιθυμούμε απέναντι στο εφήμερο και το απρόσωπο, να δώσουμε διάρκεια και σχήμα, να έρθουμε σε άμεση επαφή με όσους έχουν παρόμοιες ανησυχίες και να αγγίξουμε την ψυχή τους. Το "Μηδέν Τελεία" είναι εδώ, σε πείσμα των καιρών και των δυσκολιών. Και αυτό κάνει την κάθε ξεχωριστή κυκλοφορία του ακόμα πιο σημαντική.

Φυλές που χάνονται (μέρος β'): Τσούκτσι

| Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2019
Οι Τσούκτσι αποτελούν μια φυλή αυτόχθονων νομάδων που ζουν στη Σιβηρία, και συγκεκριμένα εκεί που συναντώνται ο Αρκτικός με τον Ειρηνικό Ωκεανό, στην περιοχή Τσουκότκα. Οι ίδιοι αυτοπροσδιορίζονται ως "Λιγιοραβετλάν", που σημαίνει "αληθινοί άνθρωποι". Όντας αυτόχθονες, δεν εχουν καμία φυλετική συγγένεια με τους Μογγόλους ή τους Τούρκους, ενώ συγγενεύουν με τους γείτονές τους Κοριάκες. Έχουν δύο διακριτές κουλτούρες, από τη μία πρόκειται για τους Τσαούτσου, που ζουν στο εσωτερικό της πενίνσουλα, και είναι νομάδες εκτροφείς ταράνδων, και από την άλλη τους Ανκαλίτ, οι οποίοι ζουν στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού, της θάλασσας Τσούκτσι και της θάλασσας Μπέρινγκ και ασχολούνται με το κυνήγι θαλάσσιων θηλαστικών και το ψάρεμα. Διατηρούν έναν ιδιότυπο λοιπόν ενδοφυλετικό διαχωρισμό ανάμεσα σε αλιείς και κτηνοτρόφους, κάτι που ανέκαθεν τους χαρακτήριζε.

Στις μέρες μας οι Τσούκτσι αριθμούν περί τους 15.000. Το κλίμα στις παγωμένες τούνδρες που ζουν είναι σκληρό και οι θερμοκρασίες το χειμώνα αγγίζουν μέχρι και τους -55°C. Ο λαός των Τσούκτσι ήταν στο παρελθόν, σε αντίθεση με άλλους λαούς της ευρύτερης περιοχής, ένας πολεμικός λαός, τον οποίο δεν κατάφεραν ποτέ να υποδουλώσουν οι Ρώσοι. Κατά τη διάρκεια του Σοβιετικού καθεστώτος, οι Τσούκτσι υπέφεραν από βασανιστήρια, φυλακίσεις και την προσπάθεια καταστροφής της παραδοσιακής τους κουλτούρας. Οι Σοβιετικοί είχαν θέσει την περιοχή ένα πρόγραμμα εκσυγχρονισμού το οποίο αποδείχτηκε καταστροφικό για την τοπική οικονομία και ευρύτερα για τον τρόπο ζωής των Τσούκτσι, τις συνέπειες του οποίου αντιμετωπίζουν ακόμα και σήμερα οι πληθυσμοί αυτοί.

Η Τέχνη των Τσούκτσι χαρακτηρίζεται από τα γλυπτά και το σκάλισμα σε κόκκαλα και βράχους. Τα πιο συνηθισμένα μοτίβα είναι τα φυσικά τοπία καθώς και σκηνές από την καθημερινή ζωή, όπως κυνήγι, ζώα της περιοχής, προσωπικές ασχολίες των Τσούκτσι κλπ. Κυρίως οι άνδρες ήταν που ασχολούνταν με αυτές τις μορφές τέχνης, ενώ οι γυναίκες ασχολούνταν με τη ραπτική και την παρασκευή κεντημάτων. Οι γυναίκες ντύνονταν με το "κέρκερ", μια φορεσιά από δέρμα τάρανδου ή φάλαινας, που εξωτερικά καλυπτόταν από γούνα λύκου ή αλεπούς. Λόγω της κακοκαιρίας και του πολύ δύσκολου κλίματος, η αξία της φιλοξενίας ήταν ιδιαίτερα μεγάλη στους Τσούκτσι. Σχεδόν απαγορευόταν το να μην προσφέρει κανείς φαγητό ή καταφύγιο σε κάποιον που το είχε ανάγκη. Η κοινότητα των Τούκτσι έδινε άμεση προτεραιότητα στα ορφανά, στις χήρες, στους φτωχούς και έπειτα στους ξένους και τους επισκέπτες.

Η παραδοσιακή θρησκεία των Τσούκτσι διέπεται από σαμανιστικά στοιχεία. Κάθε τι, έμψυχο ή άψυχο, συνδέεται με κάποιο πνεύμα που μπορεί να είναι είτε καλό, είτε κακό. Τα ζώα, τα φυτά, ο άνεμος, τα ποτάμια, τα βουνά, οι θάλασσες, τα δάση και άλλα φυσικά στοιχεία και φαινόμενα, είναι μέρος και σημείο αναφοράς των τελετών τους, αφού συνδέονταν με πνεύματα και οι Τσούκτσι Σαμάνοι έρχονταν σε πνευματική επαφή μαζί τους.

Οι Τσούκτσι ζουν εδώ και κάποιες εκατοντάδες χρόνια σε παραδοσιακά σπίτια σχήματος κώνου, τα λεγόμενα "γιαράνγκα", τα οποία στήνουν χρησιμοποιώντας πάνω από ογδόντα δέρματα ταράνδου για το καθένα. Οι κάτοικοι χρησιμοποιούν για τη μεταφορά τους έλκηθρα και βάρκες. Το φαγητό τους είναι κυριώς βραστό, με τα πιο συνηθισμένα πιάτα να αποτελούνται από κρέας ελαφιού, κρέας, εντόσθια και μυαλό ταράνδου, σούπες από στομάχια ταράνδου, ρίζες και λαχανικά, κρέας φάλαινας και άλλων μεγάλων θαλάσσιων θηλαστικών.

Κώστας Κ.

1 comments:

νταρκ ναιτ at: 3 Μαΐου 2019 στις 6:07 π.μ. είπε...

Ενδιαφέρον άρθρο βασικά τα διάβασα όλα υπάρχουν και άλλες φυλές που χάνονται.

Δημοσίευση σχολίου

Rome - Hate Us And See If We Mind

 

Νο Copyright | www.exitarea.gr | για επικοινωνία: exitarea@yahoo.gr

Επιτρέπεται ελεύθερα η αναδημοσίευση, ακόμα και αν δεν αναφέρεται η πηγή