«Όταν πιστεύεις σε κάτι ανύπαρκτο με πάθος, τελικά το δημιουργείς…» λέει σε ένα στοχασμό του ο γνωστός σε όλους μας κρητικός συγγραφέας Νίκος Καζαντζάκης.
Σίγουρα, η λέξη «Ελευθερία», όχι απλά ως λέξη αλλά ως ουσία αποτελεί κάτι πραγματικά ανύπαρκτο στις συνειδήσεις αλλά και στον τρόπο ζωής των ανθρώπων. Λέξη «γεμάτη», που σε ταξιδεύει μόνο στο άκουσμά της και σου δίνει την αίσθηση πως ακόμη και η φαντασιακή ονειροπόλησή της μπορεί να συνδράμει στην πραγμάτωση νέων ιδεών, νέων αξιών και εντέλει μιας νέας ζωής. Όποτε η «λέξη αυτή» προσπαθούσε να βγει από τον «βούρκο» της ανθρωπότητας, ένα απολυταρχικό καθεστώς, μια δήθεν «λαϊκή» πολιτική εξουσιαστών αλλά και ιδεολογίες που την μισούν θανάσιμα φρόντιζαν να την «θάψουν» ξανά εκεί που βρίσκονται όλες οι ουτοπικές και ρομαντικές θεωρίες που ελεύθερα μυαλά εφεύραν σε ένα ανελεύθερο κόσμο.
Δεν υπάρχει τίποτε σαν την Ελευθερία και αυτά που συμβολίζει, που να τρομάζει περισσότερο όσους θέλουν να ελέγχουν τα μυαλά και τις ζωές των ανθρώπων.
Οι άνθρωποι, έπειτα από αιώνες στερεοτύπων και «οδηγιών χρήσεως» των ζωών τους που τους έχει επιβληθεί από τα τυραννικά καθεστώτα ακόμη και αν αυτά έχουν τον τίτλο «δημοκρατικά», φοβούνται και οι ίδιοι την Ελευθερία μη θέλοντας να έχουν την ευθύνη της φυσικής ύπαρξης τους. Όπως άλλωστε λέει και ο Ζίγκμουντ Φρόυντ σε ένα γνωμικό του «Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θέλουν πραγματικά ελευθερία, επειδή η ελευθερία προϋποθέτει ανάληψη ευθύνης, και οι περισσότεροι άνθρωποι τρέμουν την ανάληψη ευθύνης». Μόνο που γι’ αυτό δεν φταίνε οι άνθρωποι, αλλά αυτοί που μας έμαθαν να φοβόμαστε την ευθύνη...
Πρέπει να πιστέψουμε και να θελήσουμε την Ελευθερία μας και ο μόνος τρόπος για να κατορθώσουμε να την αποκτήσουμε είναι να προβούμε σε ανυπακοή σε όσους μας την στερούν ή μας θέλουν υποτακτικούς των κανόνων τους στον σύγχρονο κόσμο. Ο μόνος που μπορεί να σου στερήσει την ελευθερία σου είναι πρώτα ο εαυτός σου και μετά αυτός που του την χαρίζεις. Ελευθέρωσε το μυαλό σου, δημιούργησε, πολέμα όσους αντιταχθούν για να στην στερήσουν και ακολούθησε τα λόγια που αναγράφονται στον τάφο του κρητικού συγγραφέα…
«Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα, είμαι λέφτερος.»
Σίγουρα, η λέξη «Ελευθερία», όχι απλά ως λέξη αλλά ως ουσία αποτελεί κάτι πραγματικά ανύπαρκτο στις συνειδήσεις αλλά και στον τρόπο ζωής των ανθρώπων. Λέξη «γεμάτη», που σε ταξιδεύει μόνο στο άκουσμά της και σου δίνει την αίσθηση πως ακόμη και η φαντασιακή ονειροπόλησή της μπορεί να συνδράμει στην πραγμάτωση νέων ιδεών, νέων αξιών και εντέλει μιας νέας ζωής. Όποτε η «λέξη αυτή» προσπαθούσε να βγει από τον «βούρκο» της ανθρωπότητας, ένα απολυταρχικό καθεστώς, μια δήθεν «λαϊκή» πολιτική εξουσιαστών αλλά και ιδεολογίες που την μισούν θανάσιμα φρόντιζαν να την «θάψουν» ξανά εκεί που βρίσκονται όλες οι ουτοπικές και ρομαντικές θεωρίες που ελεύθερα μυαλά εφεύραν σε ένα ανελεύθερο κόσμο.
Δεν υπάρχει τίποτε σαν την Ελευθερία και αυτά που συμβολίζει, που να τρομάζει περισσότερο όσους θέλουν να ελέγχουν τα μυαλά και τις ζωές των ανθρώπων.
Οι άνθρωποι, έπειτα από αιώνες στερεοτύπων και «οδηγιών χρήσεως» των ζωών τους που τους έχει επιβληθεί από τα τυραννικά καθεστώτα ακόμη και αν αυτά έχουν τον τίτλο «δημοκρατικά», φοβούνται και οι ίδιοι την Ελευθερία μη θέλοντας να έχουν την ευθύνη της φυσικής ύπαρξης τους. Όπως άλλωστε λέει και ο Ζίγκμουντ Φρόυντ σε ένα γνωμικό του «Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θέλουν πραγματικά ελευθερία, επειδή η ελευθερία προϋποθέτει ανάληψη ευθύνης, και οι περισσότεροι άνθρωποι τρέμουν την ανάληψη ευθύνης». Μόνο που γι’ αυτό δεν φταίνε οι άνθρωποι, αλλά αυτοί που μας έμαθαν να φοβόμαστε την ευθύνη...
Πρέπει να πιστέψουμε και να θελήσουμε την Ελευθερία μας και ο μόνος τρόπος για να κατορθώσουμε να την αποκτήσουμε είναι να προβούμε σε ανυπακοή σε όσους μας την στερούν ή μας θέλουν υποτακτικούς των κανόνων τους στον σύγχρονο κόσμο. Ο μόνος που μπορεί να σου στερήσει την ελευθερία σου είναι πρώτα ο εαυτός σου και μετά αυτός που του την χαρίζεις. Ελευθέρωσε το μυαλό σου, δημιούργησε, πολέμα όσους αντιταχθούν για να στην στερήσουν και ακολούθησε τα λόγια που αναγράφονται στον τάφο του κρητικού συγγραφέα…
«Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα, είμαι λέφτερος.»
Νικόλας Αρλεκίνος
* άλλα άρθρα του ιδίου: Ώρα το πιόνι να φάει τον βασιλιά
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου