Τι καλύτερο λοιπόν από το να εκθέσουμε και να αναλύσουμε τους λόγους για τους οποίους λειτουργούμε κατ' αυτό τον τρόπο. Με την μη ύπαρξη αρχηγών μεταξύ μας καταρχάς και την ενθάρρυνση λήψης πρωτοβουλιών για ακτιβιστική δράση σε ατομικό επίπεδο (χαρακτηριστικό και κύριο σύνθημα "καν' το μόνος σου") ενισχύεται η αυτοπεποίθηση του κάθε ενός ξεχωριστά, βλέποντας ότι μπορεί να θέσει στόχους και να τους πετύχει, αλλά και σε συλλογικό επίπεδο όλοι οι σύντροφοι ενεργοποιούνται και δραστηριοποιούνται χωρίς να περιμένουν κάποιου είδους έγκριση ή διαταγή με άμεσο αποτέλεσμα των ακτιβιστικών δράσεων τους μία πιο δυναμική και συνεχόμενη παρουσία.
Ένα επιπλέον πλεονέκτημα αυτού του τύπου οργάνωσης, είναι το ότι μην έχοντας κάποιον "από πάνω" μπορούμε να ελιχθούμε και να δραστηριοποιηθούμε σε μεγαλύτερο βαθμό, διότι το κράτος και το παρακράτος δεν μπορούν να στοχοποιήσουν ένα συγκεκριμένο άτομο και να του επιρρίψουν με τον σύνηθες τρόπο τους ευφάνταστες κατηγορίες, θέτοντας το εκτός ενεργής ενασχόλησης για μεγάλο χρονικό διάστημα, αν όχι μόνιμα. Ιστορικά, πολλά κάθετης ιεραρχίας οργανωμένα σχήματα αδρανοποιήθηκαν με αυτή την μέθοδο, διότι τα μέλη αυτών των σχημάτων είχαν συνηθίσει στο να ενεργούν κατόπιν εντολής από τα ανώτερα κλιμάκια.
Με την οριζόντια ιεραρχία επίσης ενισχύεται η συντροφικότητα μεταξύ των κοινωνών της και όποια παρότρυνση - συμβουλή δίδεται από πιο έμπειρα άτομα σε νεότερα είναι προϊόν αγαθών προθέσεων και όχι μια δεσμευτική εντολή την οποία φοβικά θα υπακούσει ο "καινούριος" με τακτικές στρατιωτικής πειθαρχίας - δουλοπρέπειας. Με δεδομένη την ύπαρξη συντροφικότητας, με ιδεατό τελικό στόχο κατ' εμέ την θεώρηση του συντρόφου κάτι παρόμοιο με αδερφό, δεν υπάρχει πέραν της δυνατότητας και η επιθυμία εξαπάτησης και εκμετάλλευσης. Παντού, όπου υπάρχει ιεραρχία, αν ψάξουμε μπορούμε να ανακαλύψουμε φαινόμενα διαφθοράς και πλουτισμού μέσω της εκμετάλλευσης των αγαθών προθέσεων νέων κυρίως ηλικιακά ατόμων.
Και από ιδεολογικοπολιτικής σκοπιάς να αναλύσουμε το θέμα των αρχηγικών τάσεων αντιτίθεται στην κοσμοθεωρία μας. Δίνοντας αγώνα για την ελευθερία θεωρώ ότι είναι αυτονόητη η ύπαρξη ελευθερίας και ισότητας μεταξύ των συναγωνιστών. Διότι το καλύτερο επιχείρημα της ιδεολογίας μας είμαστε εμείς οι ίδιοι με τον τρόπο ζωής μας και την εφαρμογή των αξιών, τις οποίες πρεσβεύουμε και για τις οποίες πολεμάμε.
Συνοψίζοντας, για να μην γίνομαι και κουραστικός, δεν υπάρχει πρόθεση επιβολής των προσωπικών απόψεων μου ως αυθεντία, αλλά ως ιδέες που θα μπορέσουν να αποτελέσουν το εφαλτήριο γόνιμης σκέψης και ιδεολογικής αναζήτησης.
Δημήτριος Κ.