Πρόσφατα βρέθηκα στο studio με τους Mind Terrorist για να ακούσω δείγμα από την επερχόμενη δουλειά τους. Η μπάντα διέθεσε τρία κομμάτια για προωθητικούς λόγους, από τα οποία φυσικά και δεν μπορώ να έχω πλήρη ιδέα όλου του album, ωστόσο μπορώ να σχηματίσω μια πρώτη εικόνα. Το album τιτλοφορείται "Spiritual Revolution", θα κυκλοφορήσει την άνοιξη από την OPOS Records και αποτελεί την τέταρτη αισίως δισκογραφική δουλειά του σχήματος, στα οκτώ και πλέον χρόνια ύπαρξής του.
Παράδοξο πρώτο: για να ολοκληρωθεί η παραγωγή του, χρειάστηκε να περάσει από τέσσερα studio, λόγω του ότι τα μέλη της μπάντας ζουν στα τέσσερα άκρα της γης... Αξιέπαινο. Πάμε κατευθείαν στο ψητό: To album είναι concept - με άλλα λόγια θεματικό - με τους στίχους να πραγματεύονται τη μεταπολιτική διάσταση της νοητικής αφύπνισης του ατόμου και του συνόλου. Μουσικά, από το δείγμα που έχω η μπάντα έχει ανεβάσει ταχύτητες και έχει προσθέσει τραχύτητα στον ήχο, χωρίς όμως να λείπουν τα μελωδικά σημεία, ερχόμενα από τις κιθάρες.
Revolt against the modern world (4:31): Εδώ οι Mind Terrorist μας δίνουν μάλλον ένα από τα κομμάτια "σήμα κατατεθέν" της νέας τους δουλειάς, ανάλογο των "Rising Star" και "Α Living Infinite" από παλαιότερα albums τους. Κυριαρχεί η χαρακτηριστική μελωδική γραμμή της κιθάρας, τα πολύ ωραία περάσματα του μπάσου και ο συνδυασμός αφηγηματικού και τραχύ χαρακτήρα της φωνής. Αναπάντεχα ενδιαφέρουσα η δομή του κομματιού, με κορυφαία την αφηγηματική "γέφυρα" στο δεύτερο μισό του. Θεωρώ, χωρίς να έχω πλήρη εικόνα της νέας δουλειάς, ότι αυτό θα είναι από τα πιο χαρακτηριστικά κομμάτια τους. Στιχουργικά, ο τίτλος τα λέει όλα, σαφής αναφορά στο ομότιτλο έργο του Ιούλιου Έβολα. Πολύ καλή αρχή!
A homage to the tribes (4:23): Τύμπανα-πολυβόλα και ένας νοσταλγικός τόνος από τις lead κιθάρες δίνουν το στίγμα του επόμενου κομματιού. Το ρεφρέν είναι sing-along, συνεχίζοντας στον μελαγχολικό τόνο, με τον στίχο να αναφέρεται στις χαμένες φυλές στο πέρασμα των αιώνων, αποτέλεσμα της κατακτητικής μανίας του ανθρώπου. "We walk across a desert land, no trace of modern man. A homage to the cultures, the footprint of the past". Η μπάντα είναι πολύ δεμένη και δίνει ένα metal επηρεασμένο από Lamb of God με ολίγον τι από Primordial. Ενδιαφέρουσα μίξη.
The end of tradition (3:58): You make my day... Slayer αργόσυρτο ριφ, με τη δουλειά να κάνει το στακάτο παίξιμο και ειδικά η χρήση του ride στα τύμπανα, ολίγον τι από αμερικάνικο hardcore στο ρεφρέν και "...prepare for attack"! Το αγαπημένο μου από τα τρία, πολύ στιβαρό, μπάσο και τύμπανα δημιουργούν μια γερή βάση, οι κιθάρες κατά βάση ρυθμικές και η φωνή παίζει όπως πρέπει. Άψογο κλείσιμο.
Συμπερασματικά, μια ωραία δεκάλεπτη εμπειρία ακρόασης και πολλές προσδοκίες για το υπόλοιπο του δίσκου.
Αργύρης Στρατής
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου