Πνιγμένοι στο πλαστικό

Περίπου πεντακόσια χιλιόμετρα από τις ακτές της Αυστραλίας, στη θάλασσα της Τασμανίας, βρίσκεται το απομονωμένο παρθένο νησί Lord Howe, το οποίο αποτελεί το σπίτι της μεγαλύτερης αποικίας θαλασσίων πτηνών στη γη αλλά και μιας οδυνηρής ιστορίας πλαστικής ρύπανσης εδώ και λίγα μόλις χρόνια.

Η ευημερία των θαλάσσιων πτηνών είναι ένας βασικός δείκτης της κατάστασης της υγείας του πλανήτη μας και είναι αλήθεια ότι τα πτηνά αυτά είναι ευάλωτα στην κατανάλωση πλαστικού. Στο νησί αυτό βρίσκονται περισσότερα από διακόσια διαφορετικά είδη τέτοιων πτηνών και ο κίνδυνος είναι πλέον μεγάλος, ακόμα και για την εξαφάνιση κάποιων από αυτά.

Το ντοκιμαντέρ "Drowning in Plastic", παρουσιάζει τη φρικιαστική αυτή πραγματικότητα. Μια ομάδα επιστημόνων παρακολουθεί τα πτηνά από τα πρώτα τους βήματα, όταν είναι ακόμα τριών μηνών και δεν έχουν αντικρύσει καν τη θάλασσα. Τα εξετάζουν, αναγκάζοντάς τα να αποβάλλουν το νερό και το φαγητό που έχουν καταναλώσει και διαπιστώνουν ότι αυτό περιέχει αρκετά κομμάτια πλαστικού, από είκοσι στην καλύτερη, ως διακόσια εξήντα στη χειρότερη περίπτωση. Από μικρά ακόμη, οδηγούνται σταθερά στο θάνατο. Η ίδια ομάδα, κάνοντες περιπολίες στην παραλία, συγκεντρώνει τους νεοσσούς, οι οποίοι είναι πολύ αδύναμοι και ζυγίζουν υπερβολικά για το σχήμα τους, επειδή ακριβώς έχουν αρκετό πλαστικό στον οργανισμό τους.

Την τελευταία δεκαετία έχουν προστεθεί ακόμα είκοσι εκατομμύρια τόνοι πλαστικών στους ωκεανούς. Συνολικά εκτιμάται ότι υπάρχουν περισσότερα από πενήντα δισεκατομμύρια τόνοι πλαστικών, για να μην αναφερθεί κανείς στα μικροπλαστικά που τα τελευταία χρόνια ξεκινούν να γίνονται αντικείμενο έρευνας. Το μέλλον της ανθρωπότητας και όλης της ζωής στη γη αναμένεται πράγματι δυσοίωνο αν αναλογιστεί κανείς ότι το 2050 προβλέπεται να υπάρχουν στη θάλασσα περισσότερα πλαστικά από ψάρια. Οι παραλίες ήδη κατακλύζονται από απορρίμματα. Οι ύφαλοι δηλητηριάζονται από πλαστικό βαφής, ενισχύοντας έναν εντελώς νέο τρόπο μεταφοράς ασθενειών που μέχρι στιγμής ούτε καν σκεφτήκαμε.  Και εδώ, στο δικό μας μολυσμένο στοιχείο, βρισκόμαστε εκτεθιμένοι στα άγνωστα αποτελέσματα του πλαστικού που εισέρχονται στο σώμα μας μέσω του αέρα, του ύδατος και των τροφίμων. Κάποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι λόγω της παραγωγικής και καταναλωτικής μανίας είναι πολύ αργά για να αλλάξει η κατάσταση.

Κι όμως, παραδείγματα που μπορείτε να δείτε στο βίντεο, όπως αυτού του σέρφερ από το Σίδνευ που έχει ανακαλύψει δικούς του τρόπους για τη συλλογή απορριμάτων από τα ποτάμια, ή του Ινδονήσιου, ο οποίος έχει καταλήξει σε μια διαλυτή εναλλακτική λύση για το πλαστικό, δίνουν την ελπίδα ότι αν αλλάξει η νοοτροπία και ενισχυθεί η καινοτομία λύσεων, αν πιστέψουμε και γίνουμε πρώτα εμείς η αλλαγή που περιμένουμε να δούμε στον κόσμο, τότε σίγουρα μπορούμε να ελπίζουμε σταδιακά σε κάτι καλύτερο.

Δείτε το ντοκιμαντέρ από τον παρακάτω σύνδεσμο: [Drowning in Plastic]

Κώστας Κ.