Οι πολύ πρόσφατες εικόνες από τις φονικές πλημμύρες στη Δυτική Αττική είναι ενδεικτικές των όσων θέλω να καταδείξω μέσα από τη μικρή σειρά αυτή των άρθρων σχετικά με τη βιοποικιλότητα, την υγεία του πλανήτη και την υγεία της ανθρωπότητας. Πολλοί, με αφορμή τα όσα τραγελαφικά εκτυλίχθηκαν, στέκονται στις ευθύνες του Κράτους και της Περιφέρειας, και ορθώς το κάνουν, από τη στιγμή που οι ανεύθυνες κυβερνήσεις και τοπικές αρχές για χρόνια υπόσχονταν αντιπλημμυρικά έργα, δίχως καμία ενέργεια, ενώ ήταν δεδομένο πως οι αντιπλημμυρικές ελλείψεις ήταν γνωστές εκ των προτέρων. Δημιούργησαν ένα γραφειοκρατικό τέρας, ενώ παράλληλα αρκέστηκαν στο γνωστό πινγκ πονγκ ευθυνών, το οποίο τείνει να κουράζει και τους πλέον έχοντες υπομονή. Αυτό το οποίο θα ήθελα να επισημάνω πέρα από τις δεδομένες ευθύνες της Πολιτείας και των Υπηρεσιών της, που είναι αποδεδειγμένα διαβρωμένες από τη διαφθορά και χαρακτηρίζονται από την αδιαφορία για το φυσικό περιβάλλον, είναι η εγκληματική μας νοοτροπία, η οποία με μαθηματική ακρίβεια μας οδηγεί κυριολεκτικά σε αυτοκτονία.
Η Μάνδρα είναι μία από τις περιοχές της Αττικής που είναι χτισμένη κυριολεκτικά πάνω σε μπαζωμένα ρέματα. Και αυτά τα μπαζώματα υπήρξαν καταστροφικά. Ο όγκος της βροχής δεν ήταν δυνατόν να συγκρατηθεί φυσικά από το βουνό, το οποίο ήδη υπέφερε από πυρκαγιές μόλις πριν έναν χρόνο και σε συνδυασμό με την άναρχη οικοδόμηση ουσιαστικά αποψιλώθηκε. Έτσι, το νερό δεν ήταν δυνατόν να περάσει στη θάλασσα αλλά πέρασε πάνω από τους δρόμους και τα σπίτια των κατοίκων της περιοχής. Με ανυπολόγιστες για τους ανθρώπους και τα ζώα συνέπειες.
Η κλιματική αλλαγή είναι γεγονός, ο θερμοστάτης της γης έχει πειραχτεί και αντί να γίνουμε πιο ενσυνείδητοι, συνεχίζουμε να ολισθαίνουμε τον κατήφορο της απόλυτης παρακμής, τσιμεντώνοντας ό,τι βρούμε μπροστά μας, καίγοντας τα δάση, και έπειτα, όταν αντιλαμβανόμαστε το πρόβλημα που δημιουργήσαμε, μιλούμε για τεχνητά πάλι αντιπλημμυρικά έργα. Όμως, το κακό έχει ήδη συμβεί, λόγω της ματαιοδοξίας μας. Και έπειτα οι πολιτικές παρατάξεις σπεύδουν να διαφωνούν σε κοινή θέα και να κατηγορούν η μία την άλλη για το ποιος έφταιξε περισσότερο. Τα ΜΜΕ έχουν αρκετό πόνο στο σακούλι ώστε να τροφοδοτήσουν τα νέα της επικαιρότητας και να έχουν υλικό να ασχολούνται για μέρες, και οι υπόλοιποι αναρωτιόμαστε τι συμβαίνει γύρω μας.
Ποιος φταίει λοιπόν;
Φταις άχρηστε Πρωθυπουργέ, γιατί σκοτώθηκαν εκατοντάδες ζώα και 23 συμπολίτες μας, και όχι μόνον αυτό, αλλά δεν επισκέφτηκες καν την περιοχή, αλλά ούτε και βοήθησες να πάψει η γραφειοκρατία και η ταλαιπωρία όσων δικαιούνται αποζημίωση και τους τρέχουν για γελοία χαρτιά.
Φταις Υπουργέ που αδιαφόρησες τόσο πριν, όσο και μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές και πλημμύρες. Που δεν διέθεσες κονδύλια ώστε να ληφθούν μέτρα προστασίας.
Φταίτε Βουλευτές της Περιφέρειας Αττικής διότι δεν συνεννοηθήκατε καταλλήλως ώστε να αποτραπεί η καταστροφή αλλά βάλατε για άλλη μια φορά το κομματικό συμφέρον πάνω από το συλλογικό, και ακόμα και σήμερα περιορίζεστε σε μικροκομματικές έριδες.
Φταις Περιφερειάρχη και Δήμαρχε διότι δεν συνεννοηθήκατε καταλλήλως με τις κρατικές αρχές αλλά και διότι δεν αποτρέψατε ανεγκέφαλες ενέργειες όπως αυτές της κατασκευής αμαξοστασίου στο ρέμα. Διότι επίσης οι μηχανισμοί που ελέγχετε είναι διεφθαρμένοι και δεν κάνετε τίποτα για αυτό.
Φταίτε κύριοι της Πολεοδομίας γιατί εγκρίνατε παράνομα της κατασκευή του εν λόγω αμαξοστασίου στο ρέμα.
Φταίτε υπεύθυνοι του δασαρχείου για την αμέλειά σας όταν ζητήθηκε να πραγματοποιηθεί η εκτροπή του ρέματος και συμβάλλατε στο να αρχειοθετηθεί η υπόθεση.
Τέλος, φταίμε λίγο ως πολύ όλοι μας. Όλοι όσοι συντηρούμε με την ανοχή μας τους σάπιους μηχανισμούς των υπηρεσιών, της τοπικής αυτοδιοίκησης και του κράτους. Όλοι όσοι σφυρίζουμε αδιάφορα στις καταστροφικές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, όλοι όσοι με την πρώτη ευκαιρία, όταν πρόκειται για ίδιον όφελος, προσπερνούμε το χρέος μας απέναντι στους συνανθρώπους μας, απέναντι στη διατήρηση της αρμονίας του φυσικού περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας. Ο καθένας μας έχει ευθύνη και πρέπει να αντιληφθεί το βάρος της, έστω την ύστατη στιγμή.
(συνεχίζεται...)
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου