Ζώνη διαφυγής

Ζώνη διαφυγής
Όχι η Ιστορία, αλλά τα είδωλα είναι που κατέρρευσαν. Επιτέλους, μπορούμε να ανασάνουμε ελεύθερα και να χαρούμε τη νέα αρχή δίχως περιττά εμπόδια να μας φράζουν τη θέα.

Φυγή προς τα εμπρός

Φυγή προς τα εμπρός
Καθ' οδόν ανακαλύπτουμε, συνθέτουμε, προσδιορίζουμε και επαναπροσδιοριζόμαστε, δοκιμάζουμε και δοκιμαζόμαστε. γινόμαστε δημιουργοί δεδομένων και αξιών.

Το Αιώνιο Διάβα της Ζωής

Το Αιώνιο Διάβα της Ζωής
Τώρα εμείς δημιουργούμε τον Χάρτη και η Οδός είναι τα δικά μας βήματα. Εμείς θέτουμε τους οδοδείκτες για όσους θέλουν να ταξιδέψουν μαζί μας.

_

_

Περιοδικό "Μηδέν Τελεία": διαθέσιμα σε ψηφιακή μορφή τα πρώτα τέσσερα τεύχη μας

Από το 2011 και με συνέπεια, η διαχειριστική ομάδα του Exit Area εκδίδει το περιοδικό "Μηδέν Τελεία". Στα τέσσερα τεύχη του, προσπαθήσαμε και συνεχίζουμε να επιχειρούμε την υπέρβαση των στεγανών, με μια ξεχωριστή αρθρογραφία απέναντι στην ιδεολογική και πολιτική ορθότητα, ενάντια στο καταστροφικό δίπολο Δεξιάς και Αριστεράς, με κεντρικούς θεματικούς άξονες τον Φυλετισμό και την Αναρχία. Με τις τόσες δυσκολίες που συναντούμε καθημερινά, με τη δεδομένη κρίση που περνάει η έντυπη έκδοση, το περιοδικό μας στέκεται ακόμα όρθιο, και το πιο σημαντικό, στην ποιοτική βάση που έχουμε θέσει εξ' αρχής ως προαπαιτούμενο. Τρία χρόνια έπειτα από τη σύλληψη της ιδέας για ένα έντυπο διαφορετικό από κάθε αντίστοιχο που κυκλοφορούσε μέχρι τότε, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τους συντρόφους, φίλους και γενικότερα όσους μας γνώρισαν μέσω αυτού και στήριξαν την προσπάθειά μας. Ανακοινώνουμε με ιδιαίτερη χαρά ότι τα τεύχη #0, #1, #2 και #3 έχουν εξαντληθεί. Παρ' όλα αυτά, υπάρχει η δυνατότητα να τα διαβάσετε σε ψηφιακή μορφή.


Το νέο μας τεύχος, αναμένεται να κυκλοφορήσει σύντομα! Συνεχίζουμε μέσα από την έντυπή μας έκδοση να θέλουμε να κρατήσουμε όσο μπορούμε ζωντανό τον ρομαντισμό και τον ρεαλισμό του χειροπιαστού. Επιθυμούμε απέναντι στο εφήμερο και το απρόσωπο, να δώσουμε διάρκεια και σχήμα, να έρθουμε σε άμεση επαφή με όσους έχουν παρόμοιες ανησυχίες και να αγγίξουμε την ψυχή τους. Το "Μηδέν Τελεία" είναι εδώ, σε πείσμα των καιρών και των δυσκολιών. Και αυτό κάνει την κάθε ξεχωριστή κυκλοφορία του ακόμα πιο σημαντική.

Η γη πεθαίνει (μέρος β')

| Παρασκευή 29 Δεκεμβρίου 2017

Οι πολύ πρόσφατες εικόνες από τις φονικές πλημμύρες στη Δυτική Αττική είναι ενδεικτικές των όσων θέλω να καταδείξω μέσα από τη μικρή σειρά αυτή των άρθρων σχετικά με τη βιοποικιλότητα, την υγεία του πλανήτη και την υγεία της ανθρωπότητας. Πολλοί, με αφορμή τα όσα τραγελαφικά εκτυλίχθηκαν, στέκονται στις ευθύνες του Κράτους και της Περιφέρειας, και ορθώς το κάνουν, από τη στιγμή που οι ανεύθυνες κυβερνήσεις και τοπικές αρχές για χρόνια υπόσχονταν αντιπλημμυρικά έργα, δίχως καμία ενέργεια, ενώ ήταν δεδομένο πως οι αντιπλημμυρικές ελλείψεις ήταν γνωστές εκ των προτέρων. Δημιούργησαν ένα γραφειοκρατικό τέρας, ενώ παράλληλα αρκέστηκαν στο γνωστό πινγκ πονγκ ευθυνών, το οποίο τείνει να κουράζει και τους πλέον έχοντες υπομονή. Αυτό το οποίο θα ήθελα να επισημάνω πέρα από τις δεδομένες ευθύνες της Πολιτείας και των Υπηρεσιών της, που είναι αποδεδειγμένα διαβρωμένες από τη διαφθορά και χαρακτηρίζονται από την αδιαφορία για το φυσικό περιβάλλον, είναι η εγκληματική μας νοοτροπία, η οποία με μαθηματική ακρίβεια μας οδηγεί κυριολεκτικά σε αυτοκτονία.

Η Μάνδρα είναι μία από τις περιοχές της Αττικής που είναι χτισμένη κυριολεκτικά πάνω σε μπαζωμένα ρέματα. Και αυτά τα μπαζώματα υπήρξαν καταστροφικά. Ο όγκος της βροχής δεν ήταν δυνατόν να συγκρατηθεί φυσικά από το βουνό, το οποίο ήδη υπέφερε από πυρκαγιές μόλις πριν έναν χρόνο και σε συνδυασμό με την άναρχη οικοδόμηση ουσιαστικά αποψιλώθηκε. Έτσι, το νερό δεν ήταν δυνατόν να περάσει στη θάλασσα αλλά πέρασε πάνω από τους δρόμους και τα σπίτια των κατοίκων της περιοχής. Με ανυπολόγιστες για τους ανθρώπους και τα ζώα συνέπειες. Η κλιματική αλλαγή είναι γεγονός, ο θερμοστάτης της γης έχει πειραχτεί και αντί να γίνουμε πιο ενσυνείδητοι, συνεχίζουμε να ολισθαίνουμε τον κατήφορο της απόλυτης παρακμής, τσιμεντώνοντας ό,τι βρούμε μπροστά μας, καίγοντας τα δάση, και έπειτα, όταν αντιλαμβανόμαστε το πρόβλημα που δημιουργήσαμε, μιλούμε για τεχνητά πάλι αντιπλημμυρικά έργα. Όμως, το κακό έχει ήδη συμβεί, λόγω της ματαιοδοξίας μας. Και έπειτα οι πολιτικές παρατάξεις σπεύδουν να διαφωνούν σε κοινή θέα και να κατηγορούν η μία την άλλη για το ποιος έφταιξε περισσότερο. Τα ΜΜΕ έχουν αρκετό πόνο στο σακούλι ώστε να τροφοδοτήσουν τα νέα της επικαιρότητας και να έχουν υλικό να ασχολούνται για μέρες, και οι υπόλοιποι αναρωτιόμαστε τι συμβαίνει γύρω μας.

Ποιος φταίει λοιπόν;

Φταις άχρηστε Πρωθυπουργέ, γιατί σκοτώθηκαν εκατοντάδες ζώα και 23 συμπολίτες μας, και όχι μόνον αυτό, αλλά δεν επισκέφτηκες καν την περιοχή, αλλά ούτε και βοήθησες να πάψει η γραφειοκρατία και η ταλαιπωρία όσων δικαιούνται αποζημίωση και τους τρέχουν για γελοία χαρτιά.
Φταις Υπουργέ που αδιαφόρησες τόσο πριν, όσο και μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές και πλημμύρες. Που δεν διέθεσες κονδύλια ώστε να ληφθούν μέτρα προστασίας.
Φταίτε Βουλευτές της Περιφέρειας Αττικής διότι δεν συνεννοηθήκατε καταλλήλως ώστε να αποτραπεί η καταστροφή αλλά βάλατε για άλλη μια φορά το κομματικό συμφέρον πάνω από το συλλογικό, και ακόμα και σήμερα περιορίζεστε σε μικροκομματικές έριδες.
Φταις Περιφερειάρχη και Δήμαρχε διότι δεν συνεννοηθήκατε καταλλήλως με τις κρατικές αρχές αλλά και διότι δεν αποτρέψατε ανεγκέφαλες ενέργειες όπως αυτές της κατασκευής αμαξοστασίου στο ρέμα. Διότι επίσης οι μηχανισμοί που ελέγχετε είναι διεφθαρμένοι και δεν κάνετε τίποτα για αυτό.
Φταίτε κύριοι της Πολεοδομίας γιατί εγκρίνατε παράνομα της κατασκευή του εν λόγω αμαξοστασίου στο ρέμα.
Φταίτε υπεύθυνοι του δασαρχείου για την αμέλειά σας όταν ζητήθηκε να πραγματοποιηθεί η εκτροπή του ρέματος και συμβάλλατε στο να αρχειοθετηθεί η υπόθεση.

Τέλος, φταίμε λίγο ως πολύ όλοι μας. Όλοι όσοι συντηρούμε με την ανοχή μας τους σάπιους μηχανισμούς των υπηρεσιών, της τοπικής αυτοδιοίκησης και του κράτους. Όλοι όσοι σφυρίζουμε αδιάφορα στις καταστροφικές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, όλοι όσοι με την πρώτη ευκαιρία, όταν πρόκειται για ίδιον όφελος, προσπερνούμε το χρέος μας απέναντι στους συνανθρώπους μας, απέναντι στη διατήρηση της αρμονίας του φυσικού περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας. Ο καθένας μας έχει ευθύνη και πρέπει να αντιληφθεί το βάρος της, έστω την ύστατη στιγμή.


(συνεχίζεται...)

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου

Rome - Hate Us And See If We Mind

 

Νο Copyright | www.exitarea.gr | για επικοινωνία: exitarea@yahoo.gr

Επιτρέπεται ελεύθερα η αναδημοσίευση, ακόμα και αν δεν αναφέρεται η πηγή