Μαθητές vs δυνάμεις καταστολής

Χαιρόμαστε όταν βλέπουμε τη ζώσα νεολαία να συμμετέχει ενεργά στους κοινωνικούς αγώνες και ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα μας έρχεται από τον Πολύγυρο Χαλκιδικής. Σήμερα λοιπόν, περισσότεροι από 1.000 μαθητές πραγματοποίησαν συγκέντρωση και πορεία κατά της απροκάλυπτης βίας του κράτους και των κατασταλτικών μηχανισμών του απέναντι επίσης σε μαθητές, λίγα χιλιόμετρα παραπέρα, στην Ιερισσό, την περασμένη Τσικνοπέμπτη. Στην Χαλκιδική νέοι και μεγαλύτεροι σε ηλικία, γονείς μαζί με παιδιά, κρατούν ψηλά τη σημαία της Αντίστασης για το δίκιο της αξιοπρεπούς ζωής, απέναντι στους καταπατητές της γης τους. Είναι πραγματικά ενθαρρυντικό αντί του λήθαργου στον οποίο βρίσκεται σήμερα ο μέσος νέος, να υπάρχουν μαθητές που διαδηλώνουν για να κρατήσουν ζωντανή την ομορφιά του τόπου τους, απέναντι σε ένα ολόκληρο κράτος και στις "φίλιες" δυνάμεις του.

Πρόσφατα είχαμε ακόμα μια "προσθήκη" στους υποστηρικτές των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων. Είναι η δήθεν "αντισυστημική" Χρυσή Αυγή, που διεξάγει κομματικό αγώνα απολαμβάνοντας όλα τα προνόμια που τις παρέχει το ελληνικό κράτος. Βάφτισε τη στήριξη στους χρυσοθήρες σαν στήριξη στους εργαζομένους, δεχόμενη να συναντηθεί μαζί τους, όταν δεν παρείχε τόσο καιρό καμιά στήριξη στον κόσμο που αγωνίζεται για να κρατήσει τον τόπο του αμόλυντο από τον καρκίνο των μεγαλοεπενδυτών. Βάφτισε τους αντιδρώντες ως "αριστερούς" και ως μια φοβική αντικομμουνιστική συντηρητική συνιστώσα του συστήματος, τάχθηκε στο πλευρό όσων θέλουν να σκορπίσουν τον αργό θάνατο στην περιοχή στο όνομα της ανάπτυξης. Ως το μοναδικό επιχείρημα που έριξε στάχτη στα μάτια αναφέρεται το γεγονός ότι οι ξένοι εκμεταλλεύονται τα έργα, κάτι που αφήνει ξεκάθαρα να εννοηθεί πως αν κάποιος Έλληνας μεγαλοεπιχειρηματίας αποφάσιζε να εκμεταλλευτεί τα μεταλλεία, τότε αυτό θα ήταν προς όφελος της Ελλάδας; Του κράτους; Του δημοσίου; Αυτή είναι η περίφημη "ανάπτυξη" που βασίζεται στην κινητήρια δύναμη του καπιταλισμού και δε διαφέρει σε τίποτε από την κυβερνητική λογική. Βάλτε στη θέση της καναδικής εταιρείας μια ελληνικών συμφερόντων ιδιωτική ή κρατική με Έλληνες εργαζόμενους και μια ισχυρή φορολόγησή της για να πηγαίνει μεγάλο μερίδιο στο κράτος. Ε και; Η ανάπτυξη είναι ένας φαύλος κύκλος και στην πραγματικότητα η εκμετάλλευση για την οποία μιλούμε, δεν έχει σύνορα, όπως και το ίδιο το χρήμα. Ο αέρας που αναπνέουμε, η γη, το πράσινο, αυτά είναι ανεκτίμητης αξίας και όχι ο χρυσός και η δικτατορία του χρήματος, μπρος στην οποία λειτουργούν κάποιοι δουλικά, μετατρέποντας κάτι αφηρημένο σε μέσο συναλλαγής και διάλυσης της κοινωνίας. Οι υγιείς κοινωνίες πρέπει να χτιστούν στην αντι-βάση του χρήματος και το πρόβλημα με την καπιταλιστική ανάπτυξη δεν είναι απλά ότι κάποιοι ξένοι ή Έλληνες επιχειρηματίες και πολιτικοί κερδίζουν υπέρογκα ποσά σε βάρος των υπολοίπων ή του λαού ή του ελληνικού δημοσίου, αλλά ότι οι ζωές όλων μας κυβερνώνται από την παγκόσμια μαφία του χρήματος, που σκορπά το θάνατο στο περιβάλλον, στον ίδιο τον άνθρωπο.